Dynamiektekens: verschil tussen versies

Uit Muzieknotatie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
'''Dynamiektekens''' worden gebruikt om in muzieknotatie aan te geven hoe luid een passage gespeeld moet worden.
'''Dynamiektekens''' worden gebruikt om in [[muzieknotatie]] aan te geven hoe luid een passage gespeeld moet worden.


De letters {{dyn|f}} (''fort''e= hard) en {{dyn|p}} (''piano'' = zacht ) worden gebruikt om relatieve luidheid aan te geven, resp harder den normaal en zachter dan normaal. De dynamiektekens worden altijd met een vet-cursieve serif-letter genoteerd.  
De letters {{dyn|f}} (''fort''e= hard) en {{dyn|p}} (''piano'' = zacht ) worden gebruikt om relatieve luidheid aan te geven, resp. harder dan normaal en zachter dan normaal.  


{|
Dynamiektekens worden altijd met een vet-cursieve serif-letter onder de betreffende partij, steeds op dezelfde hoogte genoteerd.
 
{| class="wikitable"
|-
! teken || Italiaanse omschrijving || Nederlandse omschrijving
|-
|-
| {{dyn|ppp}} || pianissimo possible || zo zacht mogelijk
| {{dyn|ppp}} || pianissimo possible || zo zacht mogelijk

Huidige versie van 29 apr 2015 om 11:58

Dynamiektekens worden gebruikt om in muzieknotatie aan te geven hoe luid een passage gespeeld moet worden.

De letters f (forte= hard) en p (piano = zacht ) worden gebruikt om relatieve luidheid aan te geven, resp. harder dan normaal en zachter dan normaal.

Dynamiektekens worden altijd met een vet-cursieve serif-letter onder de betreffende partij, steeds op dezelfde hoogte genoteerd.

teken Italiaanse omschrijving Nederlandse omschrijving
ppp pianissimo possible zo zacht mogelijk
pp pianissimo heel zacht
p piano zacht
mp mezzo piano tamelijk zacht
mf mezzo forte tamelijk hard
f forte tamelijk hard
ff fortissimo heel hard
fff fortissimo possibile zo hard mogelijk