Dynamiektekens: verschil tussen versies

Uit Muzieknotatie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
'''Dynamiektekens''' worden gebruikt om in muzieknotatie aan te geven hoe luid een passage gespeeld moet worden.
'''Dynamiektekens''' worden gebruikt om in muzieknotatie aan te geven hoe luid een passage gespeeld moet worden.


De letters {{dyn|f}} (''fort''e= hard) en {{dyn|p}} (''piano'' = zacht ) worden gebruikt om relatieve luidheid aan te geven, resp harder den normaal en zachter dan normaal. De dynamiektekens worden altijd met een vet-cursieve serif-letter onder de betreffende partij, steeds op dezelfde hoogte genoteerd.
De letters {{dyn|f}} (''fort''e= hard) en {{dyn|p}} (''piano'' = zacht ) worden gebruikt om relatieve luidheid aan te geven, resp. harder dan normaal en zachter dan normaal.  
 
Dynamiektekens worden altijd met een vet-cursieve serif-letter onder de betreffende partij, steeds op dezelfde hoogte genoteerd.


{| class="wikitable"
{| class="wikitable"

Versie van 29 apr 2015 11:57

Dynamiektekens worden gebruikt om in muzieknotatie aan te geven hoe luid een passage gespeeld moet worden.

De letters f (forte= hard) en p (piano = zacht ) worden gebruikt om relatieve luidheid aan te geven, resp. harder dan normaal en zachter dan normaal.

Dynamiektekens worden altijd met een vet-cursieve serif-letter onder de betreffende partij, steeds op dezelfde hoogte genoteerd.

teken Italiaanse omschrijving Nederlandse omschrijving
ppp pianissimo possible zo zacht mogelijk
pp pianissimo heel zacht
p piano zacht
mp mezzo piano tamelijk zacht
mf mezzo forte tamelijk hard
f forte tamelijk hard
ff fortissimo heel hard
fff fortissimo possibile zo hard mogelijk